Geachte cliëntondersteuner van de gemeente, dat is mijn dochter!

De WLZ aanvraag is afgewezen 

Wat fijn dat u vandaag bij mij op de koffie kwam, samen met iemand van de gemeente. U deed dat omdat mijn WLZ-aanvraag voor Sylvie was afgewezen. Onbegrijpelijk vond de gemeente dat. Waar de gemeente normaliter er weken over doet om mijn mails te beantwoorden of mijn PGB te verlengen, zat u nu binnen twee weken bij mij op de bank. U bent ervoor om mensen te ondersteunen bij hun WLZ-aanvraag of om een bezwaarschrift in te dienen. Zoals altijd had ik mijn huiswerk goed gedaan, alle dossiers over Sylvie lagen netjes op tafel klaar om te bespreken. U pakte het dossier erbij en scrolde over twintig! pagina’s waarin uitgebreid staat beschreven wat mijn dochter allemaal níet kan. U beland met u vingers bij het psychologisch onderzoek: “Nou dat is toch wel ernstig lijkt me” zegt u. Ik kuch even hard, volgens mij bent u namelijk vergeten dat ik naast u zit en dat u over mijn kind praat.

Zit ik nu in een slechte advocatenserie?

U scrolt verder, “nou ze hebben zich flink ingedekt” zegt u. Mij bekruipt het gevoel dat ik in een advocatenserie ben beland en u zoekende bent naar een fout van uw tegenpartij. Beschreven staat dat het nog niet bekend is of Sylvie blijvend 24-uurs zorg nodig zal hebben. Ik vertel u dat ik net als u ook vermoed dat ze altijd 24-uurs zorg nodig zal hebben maar dat ze ook nog steeds door blijft ontwikkelen.

Begrijpt ze dan ook wat ze leest? 

U vraagt mij op wat voor vlak ze dan vooruit is gegaan op intellectueel gebied afgelopen twee jaar. Ik moet even nadenken, Sylvie verbaast ons namelijk iedere keer weer hoe ze ineens vooruit gaat. Ze heeft leren lezen, zeg ik dan trots. U vraagt mij of dat gaat om letters lezen en vraagt zich af of ze ook écht wel begrijp wat ze leest. Ik vertel u dat wanneer ze de letters achter elkaar plakt en het woord vervolgens uitspreekt ze prima weet dat een bloem een bloem is….

Tevéél ontwikkeling is dus niet goed

U vraagt mij wat ik allemaal heb opgestuurd naar het CIZ. Ik vertel u dat ik ongeveer alle dossiers over Sylvie, alle verslagen van school, alle onderzoeken heb opgestuurd. U vertelt mij dat dat niet altijd handig is omdat sommige dossiers juist veel ontwikkeling laten zien en dat is dan weer net niet de bedoeling.

Dit dossier is mijn dochter

Ik merk dat u mij raakt als sinds minuut één dat u naar het dossier keek. U moet namelijk weten dat dossier, die twintig pagina’s, dat is mijn dochter die daar ligt! Mijn dochter die met heel veel dingen moeite heeft maar ook in zo veel dingen geweldig is en groeit. Ik begrijp dat het niet handig is voor u en de gemeente als dit ook ergens in een dossier opduikt. Mijn dochter (ze heet trouwens Sylvie als u daarin geïnteresseerd bent) kost u namelijk geld en dat is nou net waar het om gaat. Niet om mijn dochter, maar om geld.

Jeugdwet of WLZ: als de zorg maar goed geregeld is

Ik begin inmiddels aardig te borrelen van binnen. Ik vertel u dat het mij niet uitmaakt of Sylvie PGB krijgt vanuit de Gemeente of vanuit het CIZ. Ik vertel u dat ik inmiddels een lichtelijke voorkeur had voor het CIZ omdat ik al jaren problemen heb met mijn gemeente en het verlengen van Sylvie d’r PGB. Ik vertel u dat ik slechts wil dat de zorg rondom mijn dochter goed geregeld is en vanuit welk potje dat gaat, zal mij een zorg wezen! U probeert nog een nieuw psychologisch onderzoek los te peuteren, misschien dat dat nog zou helpen voor de CIZ aanvraag. Ik vertel u dat ik Sylvie nu niet ga belasten met een psychologisch onderzoek als het waarschijnlijk niet eens gaat helpen voor de aanvraag! U druipt af, u benoemd dat u denkt dat bezwaar maken niet gaat lukken en dat we “ons” bezwaar gaan intrekken. Terwijl ik met een rotvaart de deur achter u dicht doe, draai ik me om en kijk ik naar jouw foto lieve Sylvie, mijn meisje met die grote lach, die heerlijk groeit en ontwikkelt. Groei jij maar lekker door schat, wij zullen deze mensen eens een poepie laten ruiken!